از رهبر شدن تا انتقاد از من.

1-این عنوان پست روهم از یکی از دوستان شنیدم. رهبر به جای ف.ی.ل.ت.ر. شکن. با مزه است نه؟ گویا یوتیوب به رهبر نیاز داره و فکر کنم دوستان نمی تونند این ویدئو ها رو ببینند؟ آره یا نه؟

2- دلم برای پرشین بلاگ تنگ شده . برای صفحه سبز وبلاگم . دچار دلتنگی خونه شدم. این رنگ آبی وبلاگم خیلی سرده. حالا خوبه اسم وبلاگم سرماست . اما دوست دارم محیطش گرم باشه. من یک تم ساده خوش رنگ میخوام تا وقتی هم پیدا نکنم اینجا احساس موقت بودن می کنم.

3- امروز بالاخره در سومین بار تلاش برای گرفتن یک شناسه از بالاترین، موفق شدم. حالا موندم چه لینکی پست کنم .

4- یک دوست جدید پیدا کردم. دختر خیلی ماهی ه.( مثل خودم:))) به طور خیلی خفنی دکتره. یعنی داره تخصص قلب می خونه. مثل این مهندسای دکتر ندیده هی ازش سوالای پزشکی می کنم. زندگیشون خیلی جالبه به نظرم ،البته خیلی هم سخت . بهش قول دادم به عنوان یک مهندس برم ، میز و صندلیش رو سر هم کنم.

5- زی زی یادته، فائزه وقتی می دید نمی تونه مثل تو برقصه گریه می کرد. چند روز پیش موقع دیدن رقص بریزیلیها ، من همچین حالتی شده بودم. البته حال من خیلی بد تر از گریه کردن بود.حالا ویدئوش رو می ذارم می بینی. من شدیدن بهت نیاز دارم.(ببخشید این یکی مخاطب خاص داشت)

6- این پستهای فولکورامای من هنوز تموم نشده ها، ولی امروز حسش نبود.

7- در به در دنبال یک کنفرانس نزدیک ایرانم . بهترینش خرداد سال دیگه است توی سوئد. یکی توی هند هست بهمن ماه ، اما علی حاضر نیست بیاد.

8- دیروز با علی تصمیم گرفتیم یک روز کاملا سنتی داشته باشیم. دیگه خسته شده بودیم از تمام مظاهر زندگی مدرن. بساطی بود. ناهار مثل یک زن سنتی خوب، قورمه سبزی پختم برنج رو هم آبکش کردم با ته دیگ سیب زمینی. 4 تا قابلمه کثیف شد برای غذا پختن. به جای آهنگ هلنا پاپا زیرو ، آهنگ شهرام ناظری گذاشتیم. علی هم لم داده بود روی مبل و هی می گفت خانم. این کار وبکن خانم اون کار و بکن.بعد از ناهار هم خواب. عصر هم میوه و چایی توی استکانهای کریستال به جای ماگهای سیاه زشت. خیلی خوب بود مخصوصا گپمون موقع چای عصرونه در مورد وضعیت بازار.

9- صدام بلنده،زیاد گیر میدم، سر به سر بقیه می ذارم، رک بودنم خیلی توی ذوق آدمهای محافظه کار میزنه، اصلا محافظه کار نیستم، هر سوالی به ذهنم میاد می پرسم بدون اینکه فکر کنم» بقیه الان ممکنه فکر کنن من چقدر خنگم». خیلی ها فکر می کنن اعتماد به نفسم توی ذوق میزنه در حالیکه خودم فکر می کنم اصلا اعتماد به نفس ندارم ، نظرمو می گم موافقتون باشم یا مخالف ، رک میذارم کف دستتون.البته اصلا در مورد گفتنش سیاستمداری به خرج نمی دم . خیلی کم پیش می یاد بی نظر باشم. البته دارم روش کار می کنم . احساساتم توی صورتمه. به قول علی یک کله خراب درجه یک هستم. دراما کویین بودم الان کمترش کردم. سعی می کنم کمک کنم اما شدیدا از دخالت کردن توی کار بقیه بدم میاد. تعصب خاصی رو چیزی ندارم ولی با آدمهای ظاهر ساز اصلا کنار نمیام. فقط خاطرات خوب یادم میمونه، بداش هم بعد از یک مدت میشه جوک. خنگ هم نیستم. مشتری هستید شماره بدم:)) اینا رو گفتم که بگم هر کی این رو خوند می تونه یک انتقاد از من توی نظر خواهی بکنه فقط یک انتقاد، ها، نزنید درب و داغونم کنید. خواستید بی نام باشه اشکال نداره. اما اگه با نام باشه بهتره. چون میخوام ظرفیت انتقادم بالا بره. مسوولیت جونتون هم با خودتون بعد انتقاد.